Sinds april werk ik als bewoners- en initiatiefbegeleider. Ik help buurtinitiatieven die samen aan de slag willen met verduurzamen. Of dat nou gaat om huizen isoleren, zelf stroom opwekken of de wijk voorbereiden op hitte en wateroverlast. Wat ik extra mooi vind: ik mag me ook bezighouden met het betrekken van álle bewoners. Jongvolwassenen haken nu bijvoorbeeld nog te weinig aan. Daar ligt een mooie uitdaging!
Als klimaatpsycholoog weet ik veel over gedrag in de klimaattransitie, maar tot nu toe vooral vanuit de theorie. Bij Grunneger Power kan ik mijn kennis inzetten in de praktijk. Gewoon in de straat, samen met de mensen om wie het gaat. Het contact met bewoners en samen iets in beweging zetten. Dat geeft mij energie. Grunnegse energie zelfs.
Ik ben goed in het onthouden van details zoals stem, mimiek, piercings of haarlijn. En dat is geen toeval, want ik ben juist heel slecht in gezichten herkennen. Zo slecht, dat ik mijn eigen moeder wel eens voorbij ben gelopen in een drukke winkelstraat. Dat heet prosopagnosie. Met meer dan 3200 leden bij Grunneger Power wordt dat nog best een opgave!
Oké, dit was wel een bijzonder moment: op mijn allereerste ochtend bij Grunneger Power werd ik tijdens het handen wassen in de wc ineens aangesproken door een vreemde: “Ben jij Alynda Kok?”. Bleek ‘t Renée Nicolai van de GrEK te zijn, ook klimaatpsycholoog. Zij kent mij via de Stichting Klimaatpsychologie. Kleine wereld!
Ik ga elke dag blij naar huis! Ik ben nog niet zo lang bij Grunneger Power, dus het is misschien geen grote mijlpaal, maar wel iets waar ik trots en blij op ben.